Minęło pięć lat od chwili, w której objąłem opiekę artystyczną nad nowo stworzonym zespołem Śródmiejskiego Teatru Muzycznego. Nikt nie spodziewał się, że inicjatywa Młodzieżowego Domu Kultury im. Władysława Broniewskiego z roku na rok spotka się z coraz większym zainteresowaniem zarówno angażującej sięw spektakle młodzieży, jak i wdzięcznej widowni. Od samego początku postawiliśmy sobie w gronie realizatorów wysoką poprzeczkę co pozwoliło nam na utrzymanie poziomu od pierwszej premiery i stopniowe podnoszenie go z roku na rok. Nasz pierwszy tytuł zagraliśmy m.in. na cenionej scenie Teatru Rozmaitości. 

Otrzymaliśmy propozycję wystąpienia z jednym z naszych spektakli na dużej scenie Strefy Kibica w trakcie trwania Euro 2012. Znaleźliśmy się w przychylnych nam murach Teatru Palladium, z którym na stałe współpracujemy od dwóch sezonów. Doceniono nasz zespół w agencji Really Useful Group Ltd. w Londynie będącej przedstawicielami praw do musicali Andrew Lloyda Webbera udzielając nam licencji na wystawienie rock-opery „Jesus Christ Superstar”. Uświetniliśmy naszymi spektaklami V Jubileuszowy Festiwal Miasto Gwiazd w Żyrardowie w ubiegłym roku. 

Ktoś powie, że się chwalę. Owszem. Chwalę się nie tylko swoją pracą ale przede wszystkim pracą młodzieży, z którą od pięciu sezonów realizuję spektakle. To oni tworzą filar pracy teatru a my jako realizatorzy dokładamy starań aby żaden z tych filarów nie zachwiał się. Z dumą mogę przyznać, że udało się stworzyć zespół na miarę młodzieżowego teatru muzycznego dobrej klasy europejskiej porównując podobne zespoły i produkcje za granicą. Już dziś mamy pomysł i tytuł, który mam nadzieję znajdzie się w przyszłym sezonie na naszej scenie, na który skrycie bardzo mocno liczę bo będzie spełnieniem moich reżyserskich i musicalowych marzeń. 

Po sezonie z klasyką musicalu Webbera przyszedł czas na lekki utwór sceniczny, na który z pewnością kiedyś natrafiliśmy. Nie sposób pominąć w filmotece naszych zmysłów ról Olivii Newton-John czy Johna Travolty kreujących główne postacie słynnej ekranizacji musicalu (1978r.) Lekkość treści, znakomite utwory muzyczne oraz rytm rock’n’rolla towarzyszący nam w trakcie całego spektaklu tworzą znakomitą mieszankę wybuchową, której za wszelką cenę próbujemy ulec! To wielka przyjemność zarówno dla reżysera jak i odtwórcy jednej z ról tworzyć karykaturę nas samych, ludzi młodych, pełnych pasji i życia, mających problemy, często bujających w obłokach żeby potem twardo upaść na ziemię. Ogromną siłą spektaklu jest zespół. Wielu z nich po raz pierwszy stawia kroki na dużej, muzycznej scenie ale sporą grupę osób tworzą wokaliści, młodzi aktorzy scen musicalowych, osoby współpracujące z nami od kilku sezonów. Wielką przyjemnością jest dla mnie praca z Beatą Kawką, którą od lat cenię za realizm na scenie i ekranie oraz znakomite spojrzenie na charaktery tworzonych postaci. Jej musicalowa Miss Lynch doda uroku i odrobiny dorosłego ognia w świecie młodych bohaterów. 

Zapraszam na znakomitą zabawę w rytm takich przebojów jak „Letnia noc” („Summer Nights”) czy „Od zaraz cię mieć” (You’re The One That I Want”), zabawę ubarwioną wspaniałą scenografią i kostiumami. 

Bawmy się wspólnie i smakujmy życia a po wyjściu z teatru tańczmy hand jiva i powtarzajmy nie raz, że „są rytmy co sięgają nieba sfer”! Udanej zabawy! 

Antoniusz Dietzius  - inscenizacja i reżyseria 

„Panno Rock’n’Roll powiedz…” 

"Grease" to pierwszy typowo taneczny spektakl Śródmiejskiego Teatru Muzycznego. Szaleństwo zabawy, rozchwianie emocjonalne bohaterów, ich pasja życia i głód nieznanego, wszystko to ujęte w ruch, perpetuum mobile niemalże. Tu nic nie stoi w miejscu, nie daje widzowi odpocząć za długo. W tym roku mamy zespół o dużych możliwościach tanecznych, zdolnych młodych ludzi, z którymi świetnie się pracuje. Dzięki ich podejściu praca nad tak rozbudowanych spektaklem jest możliwa, bo zadanie niełatwe: zarówno główni bohaterowie, jak i zespół są bardzo liczni, sceny wielopłaszczyznowe, często każdy ma inne zadanie na scenie, każda para tańczy coś innego, pojawia się mnóstwo pobocznych wątków, zarówno aktorskich, jak i ruchowych. Energia, jaką dzieli się zespół na próbach jest bardzo wspierająca, jednocześnie pełna skupienia i szaleństwa, a spontaniczne błędy wpływają inspirująco i pozytywnie na zmiany w choreografiach. Tancerze współtworzą to, co zobaczą widzowie w czerwcu na scenie Teatru Palladium. 

Uwielbiam pracę z nimi i mam nadzieję, że oglądający zostaną tą pozytywna falą zalani i uwiedzeni. 

Anna Gwarek  - choreografia

„ Pójdziemy ścieżką gwiazd… ” 

Rola Sandy jest moją pierwszą dużą rolą, mimo to mam szczerą nadzieje, że nikogo nie zawiodę. Z upływem czasu i prób myślę ,że powoli zaczynam „zaprzyjaźniać” się z moją postacią, co nie było dla mnie łatwe, bo nie uważam byśmy miały podobne charaktery. Zapewniam, że nie będziemy konsekwentnie budować stereotypowej sylwetki Sandy, chociaż wiadomo, że sam jej zarys musi zostać zachowany, bo tego wymaga od nas musicalowa historia. Nie znaczy to jednak, że ta postać nie będzie zaskakiwać. Medal zawsze ma dwie strony! Do premiery zostaje coraz mniej czasu a ja już dziś serdecznie zapraszam gwarantując świetną zabawę i szalone widowisko, które napełni państwa rock'n'rollowym nastrojem. 

Katarzyna Kanabus – Sandy Dumbrowski 

Współpracuję ze Śródmiejskim Teatrem Muzycznym już 5 lat. To pasja, która daje mi możliwość samorealizacji. Rola Betty Rizzo to dla mnie ogromne wyróżnienie i jak każda rola wyzwanie. „Grease” to historia paczki młodych ludzi wkraczających w dorosłość. Opowiada o ich perypetiach i dylematach. Spektakl pełen znakomitej muzyki i zabawnej akcji, która na pewno zagwarantuje Państwu świetną zabawę. Gorąco zapraszam i polecam! 

Katarzyna Stopka – Betty Rizzo 

„Grease to bez wątpienia klasyk wśród musicali. Kenickie, przystojniak z lwią grzywą, (tu nieskromnie mówiąc myślę, że po warunkach ;)), który jest najlepszym przyjacielem głównego bohatera. Jestem bardzo wdzięczny za to, że ktoś zdecydował się robić to przedstawienie w Polsce głownie dla młodzieży! Mamy wspaniały zespół i każdy daje od siebie coś innego co da nam finalnie wspaniały i oryginalny efekt. Mówię oryginalny ponieważ nasz reżyser stawia na nowe pomysły nie wykorzystywane w wersjach scenicznych i filmowych. Serdecznie zapraszam na nasz wyjątkowy spektakl!” 

Karol Osentowski – Kenickie  

Gdybym miał wymienić swoje ulubione musicale to "Grease" z pewnością znalazłoby się w pierwszej trójce. W tej produkcji mam zaszczyt wcielić się postać Dannego Zuko, zakochanego amanta, udającego przed kumplami super kolesia jednocześnie chcącego zrzucić maskę, pod którą kryje sie normalny, wrażliwy chłopak. Siłą naszego „Grease" jest zespół, w którym prawie wszyscy odtwórcy są w wieku licealnym, co jeszcze bardziej uwiarygodni nasze widowisko. Nie mogę sie doczekać aż zadzwoni ostatni dzwonek, zabrzmi uwertura i zacznie sie show, na które czekają wszyscy. Serdecznie zapraszam na ten rozśpiewany i roztańczony musical! Już 13 czerwca w Teatrze Palladium w Warszawie. 

Karol Jankiewicz – Danny Zukko 

Swoją przygodę ze Śródmiejskim Teatrem Muzycznym oraz projektem PROSCENIUM zacząłem przypadkiem, bowiem miałem zastąpić jednego z kolegów w roli Eddiego w musicalu „Lato Miłości”. Od tego momentu minęło już 5 lat mojej działalności tutaj. Bardzo entuzjastycznie podchodzę do tytułu „Grease” z racji mojego zamiłowania do muzyki tamtych czasów. W przedstawieniu wcielę się w rolę Vincenta Fontaina, prezentera popularnej rozgłośni radiowej i prowadzącego szkolną potańcówkę, której wyczekują wszyscy uczniowie Rydell High School. Myślę, że dużą przygodą będzie też duet z Beatą Kawką, laureatką nagrody dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Madrycie 2007 za rolę w filmie "Jasne błękitne okna". Nie pozostaje mi powiedzieć nic więcej jak Zapraszam! Warto stawiać na kulturę i teatr w dobie, gdzie wszystko zastępowane jest czynnikiem elektronicznym! 

Artur Zwierzchowski – Vincent Fontain