STRESZCZENIE FILMU

Magdalena to młoda kobieta, która nie mówi - komunikuje się ze światem poprzez muzykę. Nocami próbuje swoich sił w klubie, marząc o zagranicznej karierze didżejki. W ciągu dnia stara się zajmować pięcioletnią córką, którą wychowuje razem ze swoją matką. Z racji swojej dysfunkcji trudno jest jej znaleźć i utrzymać pracę, a nieporozumienia z matką sprawiają, że sytuacja w domu staje się coraz bardziej napięta.

Kiedy na swojej drodze spotyka znaną didżejkę Julię, która bierze ją pod swoje skrzydła i obiecuje wyjazd do Berlina na słynną imprezę branżową, zaczyna wierzyć, że wszystko się ułoży a marzenia mają szansę się spełnić. Niestety, trudna przeszłość, od której Magdalena cały czas ucieka, zaczyna ją doganiać i niszczyć to, co zdołała osiągnąć. Dodatkowo obdarzenie zaufaniem nieodpowiedniej osoby rozpocznie ciąg wydarzeń, których nie da się zatrzymać, a które dramatycznie wpłyną na jej życie.

Ostatecznie główna bohaterka stanie przed swoim największym wyborem – córka czy ucieczka?

TWÓRCY

Reżyseria: Filip Gieldon

Scenariusz: Filip Gieldon

Zdjęcia: Stanisław Horodecki

Montaż: Marcin Sucharski

Scenografia: Maja Pawlikowska

Charakteryzacja: Joanna Siwy

Kostiumy: Aleksandra Jaszczenko-Rodzik

Muzyka: Marcin Sucharski, Marta Kondej

Producent: Kuba Kosma, Krzysztof Grudziński

 

OBSADA

Magdalena Żak – Magdalena

Magdalena Żak, aktorka, doktorantka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Do tej pory można było ją zobaczyć na deskach teatrów w całej Polsce, m.in TR Warszawa, Teatru Współczesnego w Warszawie, Teatru Nowego w Krakowie, Teatru Współczesnego w Szczecinie czy Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Interesuje się antropologią kultury i szeroko pojętą sztuką. Kocha przyrodę, dobrą kuchnię i dobre towarzystwo. Mieszka w Warszawie.

Wybrana filmografia:

2021 – „Lullaby”

2021 – „It’s about time”

2021 - "Magdalena"

2021 – „Skazana”(serial fabularny)

2020 - "Królestwo kobiet" (serial fabularny)

2020 - "Problem" (film krótkometrażowy)

2020 - "Spokój" (etiuda szkolna)

2018 - "Mantykora" (etiuda szkolna)

2018 - "Na dobre i na złe"

2018 - "Powrót do domu" (etiuda szkolna)

2018 - "Ślub" (spektakl telewizyjny)

2018 – „Zabawa zabawa”

2017 - "Za marzenia" (serial fabularny)

2016 – „Kryształowa dziewczyna”

2015 – „Ojciec Mateusz” (serial fabularny)

2014 – „Komisarz Alex” (serial fabularny)

2003-2021 „Na wspólnej” (serial fabularny)

 

Natalia Sikora – Julia

Polska aktorka i piosenkarka. Absolwentka Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Karierę muzyczną rozpoczęła występami w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku. Tam też związała się z Teatrem Rondo oraz zespołem Magmen. Jest laureatką wielu prestiżowych konkursów i przeglądów wokalno-aktorskich. Współpraca z pianistą i kompozytorem Piotrem Proniukiem, zaowocowała bluesowym projektem Sikora Proniuk Duo. W 2011 ukazała się ich wspólna płyta studyjna, pt. Absurdustra–Próba Norwida. W latach 2009–2013 występowała w zespole metalu symfonicznego At the Lake. Pierwsza, solowa płyta studyjna to Zanim. Aktorka Teatru Polskiego w Warszawie. W muzyce obecnie skupia się na stronie autorskiej i solowej. W maju 2019 roku ukazała się płyta Ailatan z jej autorskim materiałem, w 2021 roku płyta "DAREK KOZAKIEWICZ LIVE" oraz autorski Album "NATALIA SIKORA VOODOO DOG".

Zespoły: MAGMEN, SIKORA PRONIUK DUO, AT THE LAKE, MIĘŚNIE, BWB EXPERIENCE,

HUNCWOT, NATALIA SIKORA VOODOO DOG.

Wybrana filmografia:

2021 - "Magdalena"

2021 - "Skazana" (serial fabularny)

2020 - "Gwiazdeczka" (etiuda szkolna)

2019 - 2021 "Zakochani po uszy" (serial fabularny)

2019 – „Huśtawka” (spektakl teatralny)

2019 - "Inny świat" (spektakl telewizyjny)

2019 - "Piołun” (etiuda szkolna)

2018 - "Botoks" (serial fabularny)

2018 - "Kler"

2017 – „Piękny nieczuły” (spektakl teatralny)

2017 - "Na dobre i na złe" (serial fabularny)

2016 - "Bodo"

2016 - "Já Olga Hepnarová"

2016 - „O mnie się nie martw" (serial fabularny)

2014 - "Arbiter uwagi”

2013 - "Stacja Warszawa"

2006 - „Umarli ze Spoon River" (spektakl telewizyjny)

2003 - 2021 - "Na wspólnej" (serial fabularny)

2002 - 2010 - "Samo życie" (serial fabularny)

 

Anna Gajewska – Justyna matka Magdaleny

Aktorka. Absolwentka Szkoły Muzycznej I stopnia w Białymstoku oraz Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza, wydział aktorski. Występowała w teatrach warszawskich: Dramatycznym (1999-2001), Nowym (2003), Syrena (2004-05), Rampa (2004-05), Nowym Praga (2005), Laboratorium Dramatu (2006-08), Studio Teatralne KOŁO (2007-08). Artystka współtworzy Fundację Sztuki Arteria.

Wybrana filmografia:

2021 - "Czarna owca"

2021 - "Magdalena"

2021 - "Ojciec Mateusz" (serial fabularny)

2021 - "Tajemnica zawodowa"(serial fabularny)

2020 - "O mnie się nie martw" (serial fabularny)

2019 - "Dziewczyny ze Lwowa" (serial fabularny)

2019 - "Motyw” (serial fabularny)

2019 - "O mnie się nie martw"

2018 - "Drugi pokój"

2018 - "Na sygnale" (serial fabularny)

2017 - "M jak miłość" (serial fabularny)

2016 – „Komisarz Alex" (serial fabularny)

2014 - "Barwy szczęścia" (serial fabularny)

2013 - "Prawo Agaty" (serial fabularny)

2010 – „Barwy szczęścia” (serial fabularny)

2010 – „Ojciec Mateusz” (serial fabularny)

2009 – „Moja krew”

2007 – „Ekipa”

2007 – „Falstart” (etiuda szkolna)

2006 – „Kryminalni” (serial fabularny)

2004 – „Na dobre i na złe” (serial fabularny)

2002 – 2010 – „Samo życie” (serial fabularny)

2001 – „Beatryks Cenci” (spektakl telewizyjny)

2000 – 2001 – „Miasteczko” (serial fabularny)

1998 – „Książę Chochlik” (spektakl telewizyjny)

1998 – „Szkolne graffiti II” (spektakl telewizyjny)

1997 – 2021 – „Klan” (serial fabularny)

1997 – „Szkolne graffiti” (spektakl telewizyjny)

1994 - "Tośka" (spektakl telewizyjny)

 

Marcel Wiercichowski – Bartek, partner Justyny

Z zamiłowania i wykształcenia: wiolonczelista i aktor. Absolwent PWSFTviT (1999). Zadebiutował jeszcze na studiach jako Elf w „Śnie nocy letniej” (reż. W. Zawodziński) w Teatrze im. Jaracza w Łodzi w 1997. Występował w Teatrze Studyjnym PWSFTviT, Teatrze Ochoty (2000-1), Teatrze Dramatycznym w Koszalinie (2001-4), Nowym Teatrze w Słupsku (2004-5), a od 2005 w Teatrze Bagatela. Bywa także autorem muzyki do spektakli i asystentem reżysera. Wciąż gościnnie występuje w Nowym Teatrze w Słupsku, a ostatnio w Teatrze Barakah.

Wybrana filmografia:

2021 - "Leśniczówka" (serial fabularny)

2021 - "Magdalena"

2021 - "Mój dług"

2020 - "Król" (serial fabularny)

2019 - 2021 - „Zakochani po uszy” (serial fabularny)

2019 - „39 i pół tygodnia" (serial fabularny)

2019 - "Ikar. Legenda Mietka Kosza"

2019 - "Komisarz Alex" (serial fabularny)

2019 - "Na bank się uda"

2019 - "Polityka"

2018 - "Barwy szczęścia" (serial fabularny)

2018 - "Ślad" (serial fabularny)

2017 - "Ach śpij kochanie"

2015 – „Tato” (spektakl telewizyjny)

2014 – „Miasto 44”

2011 – „ Ojciec Mateusz” (serial fabularny)

2010 – „Czas honoru” (serial fabularny)

2010 – „Na dobre i na złe” (serial fabularny)

2010 – „Krzysztof”

2010 – „Śniadanie do łóżka”

2009-2010 – „Majka” (serial fabularny)

2009 – „Naznaczony” (serial fabularny)

2008 – „Kryminalni” (serial fabularny)

2005 – „Nie ma takiego numeru”

2004-2021 – „Pierwsza miłość” (serial fabularny)

2003-2021 – „Na wspólnej” (serial fabularny)

2003-2005 – „Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście” (serial fabularny)

2003 – „Nienasycenie”

2002-2010 – „Samo życie”

 

POKAZY NA FESTIWALACH I NAGRODY

• Festiwal Polskich Filmów Fabularnych Gdynia 2021

O REŻYSERZE

Urodzony w 1983 r. w Sztokholmie. W wieku 26 lat postanowił wrócić do kraju, z którego pochodzą jego rodzice i rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii w PWSFTViT w Łodzi. Łączy zamiłowanie do kina i teatru z doświadczeniem kulturowym, które dało mu życie w Szwecji, Londynie i wreszcie w Polsce. W działaniach artystycznych pragnie podejmować aktualne tematy pracując z młodymi, ambitnymi aktorami. Jeszcze w trakcie studiów, w 2013 r., zadebiutował jako reżyser teatralny w teatrze WARSawy przedstawieniem Gruzy napisane przez Dennisa Kelly'ego. Następnie zakończył dwa średnio-metrażowe filmy – film dokumentalny Egzamin Dojrzałości i film fabularny Luna – obydwa wielokrotnie nagradzane oraz przedstawienie muzyczne Oś w Teatrze Powszechnym w Łodzi, na podstawie piosenek Agnieszki Osieckiej. Otrzymał dyplom magistra reżyserii filmowej z PWSFTViT w roku 2015. W marcu 2016 r. wyreżyserował spektakl Antygona w Nowym Jorku w Teatrze Śląskim. Rok później wyreżyserował klasyczną sztukę Augusta Strindberg'a Pannę Julie w Teatrze Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz współczesny dramat Rewolta autorstwa Alice Birch w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. Rewolta była konkursowym przedstawieniem teatru na festiwalu m-teatr, gdzie została dwukrotnie nagrodzona. W kwietniu 2018 r. odbyła się premiera jego spektaklu Szklana menażeria, która otworzyła nową scenę Teatru Bagatela, Strefa K805. Zaraz po tym napisał swój pierwszy dramat, Szwedzkie blade blondynki nie idą do nieba, który w 2019 r. się zakwalifikował do półfinału Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. W tym samym roku wyreżyserował teatr telewizji dla Teatroteki pod tytułem Kasie, na podstawie dramatu Wojciecha Tremiszewskiego. Film otrzymał główną nagrodę na festiwalu Interpretacje w Katowicach w 2020 r. Jego debiut pełnometrażowy pod tytułem Magdalena, miał premierę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2021 r. Będzie miał premierę kinową w styczniu w 2022 r.

Reżyseria filmowa i telewizyjna

2021 Magdalena – Debiut pełnometrażowy. Premiera kinowa 7 stycznia, 2022 r.

2020 Przyjaciółki – Serial telewizyjny dla Polsatu, produkowany przez Akson Studios.

O mnie się nie martw – Serial telewizyjny dla TVP, produkowany przez Akson Studios.

2019 Kasie – teatr telewizji na podstawie dramatu Wojciecha Tremiszewskiego. Wyprodukowany dla cyklu Teatroteki przez WFDiF.

2018 Wołyń. Pojednanie – film dokumentalny promujący premierę filmu Wołyń w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. Produkowany przez D-35, Isobar Polska i Forum Film Poland.

2015 Luna – dyplom fabularny, 35 minut. W rolach głównych; Anna Próchniak, Wojciech Zieliński, Magdalena Malina i Jacek Beler. Wyprodukowany przez PWSFTViT. Wielokrotnie nagradzany, w tym za reżyserię na festiwalu filmowym w Gdyni.

2014 Egzamin Dojrzałości – dyplom dokumentalny, 45 minut. Opieka artystyczna Jacek Bławut i Andrzej Sapija. Wyprodukowany przez PWSFTViT. Film miał premierę na festiwalu Łodzią po Wiśle, gdzie otrzymał wyróżnienie. Film wygrał też główną nagrodę festiwalu Prowincjonalia.

2013 Pocałunek – licencjat fabularny, 21 minut. W rolach głównych; Agnieszka Żulewska i Matylda Paszczenko. Wyprodukowany przez PWSFTViT. Pokazany na ponad 100 festiwalach na całym świecie, między innymi: Londyn, Praga, Barcelona, Nowy York, Los Angeles, San Francisco, Toronto, Rio de Janeiro, Tel Awiw, Bombaj, Tokio, Melbourne. Otrzymał ponad 20 nagród.

Dzieci z Placu Wolności – licencjat dokumentalny, 14 minut. Opieka artystyczna Maciej Drygas i Mirosław Dębiński. Wyprodukowany przez PWSFTViT.

Złość w PRLu – film fabularny, 4 minuty. Wyprodukowany przez PWSFTViT.

2012 Powiedz, że mnie kochasz – film fabularny, 14 minut. W roli głównej Paulina Gałązka. Wyprodukowany przez PWSFTViT.

 

Reżyseria teatralna

2021 Mała szwedzka dziewczynka, która uratowała świat. Dramat autorstwa reżysera, obecnie w przygotowaniu dla Teatru Powszechnego w Radomiu.

2018 Szklana menażeria autorstwa Tennessee'a Williamsa. Przedstawienie otworzyło nową scenę Strefa K-805 w teatrze Bagatela w Krakowie.

2017 Rewolta (Revolt. She said. Revolt again) współczesny dramat autorstwa Alice Birch. Wystawiane na Scenie na Zapleczu w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. Brało udział w festiwalu „M-teatr” gdzie wygrał nagrodę za najlepszą aktorkę festiwalu.

Panna Julie autorstwa Augusta Strindberga. Wystawiane na Dużej Scenie Teatrze Fredry w Gnieźnie.

2016 Antygona w Nowym Jorku autorstwa Janusza Głowackiego. Wystawiane na scenie Malarni w Teatrze Śląskim w Katowicach.

2015 Oś autorstwa reżysera. Muzyczne przedstawienie teatralne na podstawie piosenek Agnieszki Osieckiej. Wystawiane na Małej Scenie w Teatrze Powszechnym w Łodzi.

2013 Gruzy autorstwa Dennisa Kelly'ego. Pierwszy dramat współczesnego brytyjskiego autora. Debiut reżyserski. Wystawiane w teatrze WARSawy w Warszawie.

Asystent reżysera oraz inne role

2019 Szwedzkie blade blondynki nie idą do nieba – dramat autorstwa Filipa Gieldona, który się dostał do półfinału Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej w Gdyni.

2015 Krzyczcie, Chiny! reż. Paweł Łysak – asystent reżysera i reżyser wizualizacji. Przedstawienie na Dużej Scenie w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

2014 Jakobi i Leidental reż. Filip Gieldon i inni. Warsztat podczas Dni Teatru. Wystawiane na Małej Scenie w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

2013 Marzenie Nataszy reż. Nikolai Kolyada – asystent reżysera. Wystawianie na Małej Scenie w Teatrze Jaracza w Łodzi.

2012 Z Różewicza Dyplom reż. Zbigniew Brzoza – asystent reżysera przy dyplomie teatralnym w PWSFTViT w Łodzi.

 

REŻYSER O FILMIE

Myślę o Magdalenie, jako filmie o dziewczynie, która całe życie ma pod górkę. Magdalena jest outsiderem. Pozornie, jej historia nie jest w żaden sposób wyjątkowa. Nie jest superbohaterem czy kimś stojącym przed wielkimi wydarzeniami. Jej problemy są w wielkim świecie małe i codzienne, rozpoznawalne na każdym osiedlu. Spotykamy się z trzema pokoleniami kobiet, żyjącymi w tej samej powtarzającej się sytuacji. Życie na najniższym szczeblu drabiny społecznej, warte parę stówek. Wyjątkowość historii Magdaleny, jest jedynie przypadkowym efektem. Jej problemem nie jest to, że nie potrafi mówić, tylko, że nie chce/nie potrafi się komunikować. Jedyny pozytywny punkt w jej życiu manifestuje się w muzyce, jednak, jest to kolejna zbudowana przez Magdalenę bariera. Muzyka pozwala jej na dotykanie i manipulowanie innymi na parkiecie, ale jest to jedynie jednostronna komunikacja – i przez to, również złudna. Co mnie pociągało w tej historii? Wyobraziłem sobie postać w niesprawiedliwej, a jednak codziennej sytuacji i zapytałem się – jak ona sobie poradzi? Co musi zrobić i z czym się skonfrontować? I ostatecznie, co z tego wyniknie? Świat jest niesprawiedliwy, a jej sytuacja zmienia się jedynie przez jej decyzje i przez jej konfrontowanie się z własnymi problemami. Fabularnie, jest to świat warty kilka banknotów. Emocjonalnie, jest walka z przeszłością, której nie da się oszukać. Oba tematy są mi bliskie. Nasza bohaterka zmagając się z rzeczywistością i rozwiązując bieżące problemy nie zajmuje się tymi, które są najgłębiej. Im dalej Magdalena ucieka od przeszłości gdzie ukrywają się jej demony, tym dalsza jest jej droga powrotna, żeby się z nimi zmierzyć. Dla mnie sensem tego filmu jest walka, którą Magdalena podejmuje, aby mogła zadbać o coś pięknego w swoim życiu.

 

INNI O FILMIE

Karolina Korwin-Piotrowska

Moc. Odwaga. Te słowa kojarzą mi się z tym filmem. Opowieść o tytułowej Magdalenie, niemej dziewczynie, która jest didżejką, matką, córką, wykluczoną przez system i świat młodą kobietą, która chce przetrwać, żyć, kochać, choć nie wie, jak to zrobić. To brawurowy pomysł, by aktorkę pozbawić narzędzia pracy i wyrazu, w postaci mowy, pomysł, który udźwignąć mógł jedynie odważny, świadomy tego, co chce pokazać reżyser i świadoma, wyczulona na fałsz, dobra aktorka. Film wyreżyserował i w sekcji Mikrobudżety pokazał Filip Gieldon, a Magdalenę zagrała Magdalena Żak. Radzę zapamiętać te dwa nazwiska. Kolejne do wpisania na długą listę świeżych odkryć tego festiwalu, który ostatecznie pieczętuje zmianę pokoleniową w polskim kinie. On wiedział po co robi film, gdzie stawia kamerę i co chce opowiedzieć, zaufawszy uprzednio widzowiGieldon to jeden z tych, którzy nie zakładają z góry, że widz jest kretynem, wierzy w jego wyczucie, wrażliwość i tym wygrywa. Obsadzenie głównej roli przez Magdalenę Żak to strzał w dziesiątkę. Nie tylko dlatego, że kamera ją uwielbia, także dlatego, że miała przed sobą ogromnie trudne zadanie opowiedzenia swej bohaterki bez słów, za pomocą gestów, ruchów ciała, mimiki, plastycznych oczu widocznych znad maseczki. Jest magnetyczna, mocna, nie można oderwać od niej wzroku, uwiarygadnia tę trudną postać, którą polubić i zrozumieć trudno, ale to nie telenowela, żeby lubić wszystkich. To też film o kobietach, relacjach między nimi, o matce, która swoje dziecko wyrzuca z domu i życia i o matce, która o nie zawalczy; matka Polka ma wiele twarzy, czas je pokazać wszystkie. To też film o wykluczeniu, bezradności wobec systemu, który zmusza, w imię przepisów, do uznania siebie za gorszą, inną, stawka za to wynosi kilkaset złotych więcej na życie. Warto? Dla wielu tak. Tyle kosztuje w Polsce godność. Kilka stówek. Narodził nam się wielki talent reżyserski, ktoś, kto nie boi się pokazać na ekranie nieprzyjemnych i niepoprawnych politycznie i obyczajowo scen, ktoś z wyczuciem i talentem. Mamy nowe aktorskie nazwisko do zapamiętania i jako bonus Natalię Sikorę we wspaniałej, pięknie zagranej roli. Oby ten film trafił do kin. Oby widz mógł gozobaczyć.

https://www.instagram.com/p/CUPtl2Mt5XY/