Bydgoska premiera spektaklu była planowana na 27 marca 2021 roku – Międzynarodowy Dzień Teatru, jednak plany pokrzyżowała pandemia i zamknięcie instytucji kultury. Warszawska premiera, która odbyła się 19 marca 2021r., była pokazem zamkniętym.
Ingmar Bergman, uważany za jednego z najwybitniejszych artystów kina europejskiego XX wieku, przez ponad 60 lat aktywności zawodowej wyreżyserował 62 filmy i prawie 170 sztuk teatralnych. Był dyrektorem teatrów w Helsingborgu (1946-1949), Göteborgu (1952-1958), Malmö (1963-1966) oraz Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie. Wielokrotnie nagradzany przez Akademię Filmową – jego filmy były dziewięciokrotnie nominowane do Oscara, a film „Źródło” zdobył tę statuetkę w kategorii „najlepszy film nieanglojęzyczny”. W 1958 r. otrzymał Złotego Niedźwiedzia na Berlinale za film „Tam, gdzie rosną poziomki”. Bergman był także jednym z reżyserów najczęściej nagradzanych na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes (Złota Palma za „U progu życia”, nagrody specjalne za: „Uśmiech nocy”, „Siódmą pieczęć”, „Źródło” oraz „Szepty i krzyki”). Dwukrotnie odebrał też Złoty Glob – za „Jesienną sonatę” oraz „Fanny i Aleksander”.
„Twarzą w twarz” premiera warszawska: 19 marca 2021 r., Scena Duża Teatru Powszechnego (pokaz bez udziału publiczności) premiera bydgoska: 4 września 2021r. o godz.19.00, Scena Duża Teatru Polskiego w Bydgoszczy kolejne przedstawienie: 5 września o godz. 16.00
reżyseria: Maja Kleczewska
dramaturgia: Łukasz Chotkowski
scenariusz sceniczny: Łukasz Chotkowski, Maja Kleczewska
scenografia: Zbigniew Libera
kostiumy: Konrad Parol
muzyka: Cezary Duchnowski
reżyseria światła: Piotr Pieczyński
realizacja materiałów filmowych: Kacper Fertacz
montaż materiałów filmowych: Alan Zejer
wideo live: Klaudia Kęska
inspicjentki: Iza Stolarska, Hanna Gruszczyńska
producentka, asystentka reżyserki: Michalina Żemła
asystentki reżyserki: Olga Ciężkowska, Patrycja Wysokińska
obsada: Karolina Adamczyk, Aleksandra Bożek, Michał Jarmicki, Ezra Kos, Damian Kwiatkowski, Dagmara Mrowiec-Matuszak, Arkadiusz Pyć, Maria Robaszkiewicz, Piotr Stramowski, Michał Surówka/ Mateusz Łasowski, Julian Świeżewski, Małgorzata Witkowska, Michalina Żemła
Spektakl dla widzów od 18. roku życia.
Koprodukcja:
Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie i Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy.
Maja Kleczewska i Łukasz Chotkowski o spektaklu:
Ingmar Bergman w swojej twórczości skupiał się na badaniu wnętrza psychiki człowieka w ekstremalnej sytuacji. Skupiał się na ludziach odizolowanych od świata zewnętrznego. Swoich bohaterów zamykał na „wyspie” – w relacjach rodzinnych, w państwach objętych stanem wyjątkowym.
Zamknięci w czterech ścianach, poddajemy próbie nasze więzi. Widzimy pod lupą relacje, które nam umykały w natłoku spraw. Przymusowa konfrontacja z drugim i sobą samym prowadzi do wglądu? Do szaleństwa? Zobaczymy się „jak w Zwierciadle”? Czy będziemy mieć odwagę, żeby stanąć, ze sobą i ostatecznym, twarzą w twarz?
Bergman jest Przewodnikiem po czasie „kwarantanny” – zamknięcia, izolacji, wglądu i konfrontacji. Przeprowadza nas przez proces przemiany. Intymny proces transformacji i przewartościowania.
I śmierci.
Coraz mocniej dociera do nas, że nastał czas śmierci. Śmierci, której nie sposób pojąć, opłakać, zrozumieć. Czy chcemy tego, czy nie, śmierć potrzebuje reprezentacji, po to jest sztuka – film, teatr, literatura, sztuki wizualne – żeby dzięki reprezentacji nie dopuścić do traumatycznego, niewyrażonego zapisu lęku. Artysta wciąż poszukuje języka na oswojenie nieoswajalnego. Sztuka wciąż stara się wyprzedzić rzeczywistość. To powinność Sztuki. Próbować.
Tekst spektaklu opiera się na scenariuszu filmu Ingmara Bergmana „Twarzą w twarz” w tłumaczeniu Zygmunta Łanowskiego.
W adaptacji zamieszczono również fragmenty scenariuszy filmów: „Sonata jesienna” (tłum. Zygmunt Łanowski), „Szepty i krzyki” (tłum. Andrzej Asłanowicz), „Sarabanda” (tłum. Tadeusz Szczepański) i „Milczenie” (tłum. Stanisław Hebanowski).
