W sekcji konkursowej startowało 19 filmów w tym polski Twarz w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej. Wybrane utwory poruszały tematykę dnia codziennego, oscylowały wokół odwagi cywilnej, gender, losu uchodźców i życia artystów.
Zupełnie niespodziewanie Złotego Niedźwiedzia za najlepszy film otrzymali producenci Touch Me Not (Nie Dotykaj Mnie)w reżyserii Rumunki Adiny Pintilie.
Ten bardzo kontrowersyjny film dotyczył cielesnej intymności. Analizował relacje międzyludzkie oraz zahamowania seksualne. Wzywał do obalenia wiekowego tabu narzuconego przez europejską kulturę i religię.
Srebreny Niedźwiedź Wielka Nagroda Jurorów przypadłaMałgorzacie Szumowskiej za Twarz. Reżyseka będąca jednocześnie autorką scenariusza opowiedziała tragiczną historię młodego mieszkańca polskiej wsi, który podczas wypadku stracił twarz. Uniwersalny film przedstawia zjawiska fanatycznej zaściankowości charakterystycznej nie tylko dla Polski ale i Europy.
Srebrnego Niedźwiedzia za najlepszą reżyserięprzyznano animacji Isle of Dogs (Wyspa Psów) w reżyserii Amerykanina Wesa Andersona. Związana z historią Japonii wielowymiarowa polityczna wypowiedź jest dowcipną krytyką dyktatury. Odbierający nagrodę aktor Bill Murray imitujący w filmie głos psa o imieniu Boss podkreślił, że Isle of Dogs został zrobiony przez miłośników psów dla miłośników psów.
Srebrnym Niedźwiedziem Nagrodą Alfreda Bauera dla filmu otwierającego nowe perspektywy oraz nagrodą Fipresci (Związku Międzynarodowych Krytków)wyróżniono Las herederas (Spadkobierczynie)w reżyserii Paragwajczyka Marcelo Martinessi. Film przedstawia historię uczucia pary zubożałych lesbijek, które dla spłacenia długów pozbywają się spadku. Marcelo Martinessi stwierdził, że nagroda polepszy sytuację kina w Paragwaju oraz zwróci uwagę na prawa kobiet w tym kompletnie zdominowanym przez mężczyzn kraju.
Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki dostała Ana Brun za postać Cheli w Las herederas, (Spadkobierczynie) w reżyserii Marcelo Martinessi. Debiut filmowy przyniósł paragwajskiej aktorce teatralnej najwyższe uznanie. Zagrała starszą kobietę będącą w związku z partnerką Chiquitą. Odważny film uwypuklił życie lesbijek w Paragwaju, gdzie nadal panują męskie autorytety a kobiety mają głosu.
Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego aktorawygrał Anthony Bajon za rolę w La priere (Modlitwa) w reżyserii Cedrica Kahna. Ten 23 letni francuski aktor grał młodego narkomana, walczącego z nałogiem wiarą w Boga.
Srebrnego Niedźwiedzia za najlepszy scenariusz przyznano Manuelowi Alcala i Alonso Ruizpalcios za Museo (Museum)autorstwa meksykańskiego reżyseraAlonso Ruizpalacios. Scenariusz oparty na prawdziwym wydarzeniu sprzed 40.lat dotyczył kradzieży bezcennych eksponatów z muzeum archeologicznego w Meksyku. Scenarzyści podkreślili znaczenie sztuki, głównie masek Majów dla kultury narodowej Meksyku.
Srebrnego Niedźwiedzia za wkład artystyczny odebrała Rosjanka Elena Okopnaya za scenografię i kostiumy do Dovlatow w reżyserii Alexeya Germana Jr. Archiwalne zdjącia pochodzące ze starych czasopism pomogły scenografce w odtworzeniu wizerunków wnętrz mieszkanych w Petersburgu (Leningrdzie) lat 80. Artyska znakomicie uchwyciła paradoksy wspólnego mieszkania.
Nagroda GWFF w wysokści 50 tysięcy euro dla najlepszego debiutu przypadła Adinie Pintilie za Touch Me Now.
Honorowego Złotego Niedźwiedzia otrzymał amerykański aktor Willem Dafoe. Urodzony w 1955 roku w Appleton ukończył studia teatrologii na Uniwersytecie w Wisconsin. W 1976 roku zamieszkał w Nowym Jorku. Zagrał w ponad stu filmach w tym między innymi w Platoon (1986), Mississipi Burning (1988), Antichrist (2009), The Hunter (2011). Obecnie, w 2018 roku został nominowany do Oscara za drugoplanową rolę menażera motelu w filme The Florida Project.
Tekst i zdjęcia: Alexandra Hołownia
